Gość Specjalny DPS FORUM 2019 – Petros Psyllos – przeczytaj wywiad

Co polska uczelnia może zapewnić zdolnym studentom? Czy warto brać udział w konkursach? Jak pozyskać pieniądze dla nowych przedsięwzięć? – między innymi o tym rozmawialiśmy z Petrosem Psyllosem, który będzie gościem specjalnym DPS FORUM. Zapraszamy do przeczytania wywiadu.

Tworzeniem wynalazków zajmujesz się od najmłodszych lat. Co według Ciebie wpływa na możliwość rozwoju pasji u dzieci i młodzieży – wsparcie rodziny? autorytety? nauczyciele?

Uważam, że najważniejsze jest otoczenie. Gdyby nie dziadek, który zajmował się elektryką, prawdopodobnie nigdy nie zainteresowałbym się techniką. Ważne jest oczywiście wsparcie rodziny, która nie ogranicza w rozwijaniu pasji. Bez tego niestety nie wykorzystamy w pełni swojego potencjału.

Mogłeś studiować na Politechnice Federalnej w Lozannie w Szwajcarii, w Cambridge, w Stanford czy na każdej polskiej uczelni technicznej. Wybrałeś Politechnikę Białostocką. Dlaczego?

Środowisko naukowców i studentów Politechniki Białostockiej zaprzecza pewnemu stereotypowi. Okazuje się, że wyjazd za granicę przestaje być celem i synonimem sukcesu. Na mojej uczelni powstał innowacyjny program wsparcia utalentowanej młodzieży, którego jestem beneficjentem.

Rektor prof. Lech Dzienis skrzyknął przedsiębiorców z regionu, którzy stworzyli unikatowy program stypendialny. Dzięki temu nie muszę w czasie nauki podejmować się dodatkowych zajęć w celach zarobkowych – otrzymuję stypendium na amerykańskim poziomie, indywidualny tok studiów, mieszkanie, laboratorium i mogę skupić się tylko na projektach naukowych.

Co najciekawsze, ofertę dołączenia do programu otrzymałem w trakcie rekrutacji na uczelnię warszawską, dzięki wsparciu mojego opiekuna naukowego dr Jerzego Sienkiewicza. Dr Sienkiewicz jest obecnie członkiem stowarzyszenia i zajmuje się odkrywaniem uzdolnionej młodzieży – mnie odkrył w 2013 roku. Warunki były w każdym aspekcie znacznie bardziej konkurencyjne niż w stolicy. Wyjazd za granicę na stałe nie jest moim głównym celem, co nie oznacza, że nie będę współpracował międzynarodowo i przez jakiś czas przebywał na przykład na zagranicznych uczelniach.

W jaki sposób start-upy mogą pozyskiwać środki na swoją działalność. Czy w Polsce jest przyjazny klimat dla nowych przedsięwzięć?

Obecnie mamy znakomity czas na zakładanie firm w Polsce. Jest duże wsparcie z Funduszy Europejskich, gdzie przy stosunkowo niewielkim wkładzie własnym możemy pozyskać spore pieniądze na badania i rozwój swojego biznesu.

Jest wiele firm, które korzystając z takiej formy wsparcia zdobywają światowe rynki, zaskakując swoją innowacyjnością. Ich twórcy nie są przy tym związani z żadnymi funduszami inwestycyjnymi, co na samym początku biznesowej drogi jest najlepszym wyjściem ze względu na to, że zwykle nie mamy nic oprócz pewnej idei. Gdy opracujemy produkt, sprawdzimy w małej skali reakcję rynku – dopiero wtedy możemy zwiększyć skalę działania, współpracując już na własnych zasadach z inwestorami krajowymi lub zagranicznymi.

Dlaczego postanowiłeś zainteresować się sztuczną inteligencją? Pamiętasz moment, kiedy po raz pierwszy się z nią zetknąłeś – w teorii albo praktyce?

Od zawsze pasjonowały mnie filmy, w których przewijała się idea sztucznej inteligencji. Terminator, Łowca androidów, Ja, robot, Matrix – to tylko kilka przykładów. Na początku byłem bardzo zafascynowany możliwościami tej dziedziny. Myślałem, że jesteśmy krok przed zbudowaniem myślącej – w prawdziwym znaczeniu tego słowa – maszyny. Oczywiście patrzyłem przez pryzmat popkultury, która rządzi się swoimi prawami i w tym przypadku mocno zafałszowuje rzeczywistość.

Po przeczytaniu kilku specjalistycznych książek na temat AI zderzyłem się z brutalną rzeczywistością, w której sztuczna inteligencja to nic innego, jak zbiór różnych metod, które są niczym wysepki na oceanie naszej niewiedzy. Pewne wysepki – metody sztucznej inteligencji – są dobre w rozpoznawaniu obrazu, inne w wytyczaniu najkrótszej drogi w naszej nawigacji.

Sztuczna inteligencja nie jest koherentną dziedziną i jesteśmy daleko od skonstruowania uniwersalnej sztucznej inteligencji, czyli silnej odsłony, która byłaby obdarzona intencyjnością w swoim działaniu – tak jak to było w Terminatorze. Choć patrząc na to, do czego ludzie wykorzystują ją obecnie – chyba z tego się cieszę. Sztuczna inteligencja ponoć nie pasuje do naturalnej głupoty człowieka.

Masz na swoim koncie wiele wynalazków, w których wykorzystujesz możliwości sztucznej inteligencji. Część z nich pomaga w funkcjonowaniu osób niepełnosprawnych. Czy czujesz, że masz do spełnienia jakąś misję?

Nigdy o swojej pracy nie myślałem w kategoriach misji. Zainteresowanie tym tematem wzięło się z mojego spotkania z dr Jerzym Sienkiewiczem w 2013 roku. Dr Sienkiewicz, który jest moim opiekunem naukowym, przybliżył mi tę tematykę, ponieważ sam zajmuje się pomocą niepełnosprawnym. Ja postanowiłem do tego dołożyć technologię, aby wykorzystać ją w szczytnym celu, jakim jest pomoc niemym, niewidomym lub sparaliżowanym. Założyliśmy nasze własne laboratorium Koło Wsparcia Technicznego Człowieka, w ramach którego prowadziliśmy różne badania.

W 2016 roku poznałem osobę niewidomą, która jest prezesem stowarzyszenia zajmującego się audiodeskrypcją dzieł sztuki. Nawiązaliśmy współpracę, dzięki której mogłem poznać od podszewki temat wsparcia osób niewidomych w orientacji przestrzennej. Niesamowicie pomogło mi to w opracowaniu działającego urządzenia, które ułatwiało orientację przestrzenną tych osób.

W jaki sposób powstają Twoje pomysły na wynalazki i jak je potem realizujesz?

Ciężko jest mi odpowiedzieć na to pytanie. Zaobserwowałem, że pomysły rodzą się spontanicznie. Staram się nie skupiać wyłącznie na informatyce, bo przez to wpadłbym w koleiny swojego myślenia i nic ciekawego nie mógłbym wymyślić.

Łączę różne dziedziny, staram się sięgać do źródeł dalece niezwiązanych z techniką. Gdy wpadnę na jakiś pomysł, staram się najpierw go zwizualizować – na kartce albo w komputerze. Jeśli wygląda sensownie, to zabieram się za realizację.

Jesteś laureatem wielu prestiżowych polskich i międzynarodowych nagród, reprezentowałeś nasz kraj w największym konkursie technologicznym Imagine Cup w Seattle, amerykański Forbes uznał Cię za jednego z 30 najlepszych młodych europejskich innowatorów. Czym są dla Ciebie wyróżnienia i które uważasz za najważniejsze?

Z pewnością konkursy sprawiły, że mój profil online zaczęło odwiedzać bardzo dużo ludzi z branży i dostałem kilka ciekawych propozycji biznesowych oraz dotyczących współpracy z naukowcami ze Stanów Zjednoczonych. Takie nagrody bardzo pomagają w rozwoju kariery naukowej i biznesowej, pomagają budować personal branding i siatkę kontaktów. Jednak nie powinny być celem samym w sobie.

O czym opowiesz podczas DPS Forum?

Postaram się przedstawić i wytłumaczyć świat nowoczesnych technologii. Zastanowimy się nad przeszłością, teraźniejszością i przyszłością ich rozwoju. Obiecuję, że umieszczę praktyczne przykłady zastosowań. Może to być znakomitą inspiracją przy tworzeniu własnych projektów.

Zapraszamy do udziału w konferencji DPS FORUM 2019

Petros będzie dostępny dla uczestników przez całą konferencję. W strefie wystawców zaprezentuje swojego robota społecznego „Polobota”. Więcej informacji o konferencji i rejestracja znajduje się na oficjalnej stronie www.dpsforum.pl