Tworzenie dokumentacji w SOLIDWORKS Composer Education #2

…kontynuacja artykułu dr inż. Jerzego Domańskiego z Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie “Dokumentacja techniczna w SOLIDWORKS Composer Education”.

O czym pisaliśmy w części pierwszej:

• Otwieranie modelu w SOLIDWORKS Composer Education
• Rozpoczęcie pracy w programie
• Zmiana opcji renderowania
• Zmiana wyglądu komponentów

Jeżeli ominęła Cię część pierwsza artykuły to możesz ją przeczytać pod adresem https://www.dps-software.pl/solidworks-composer-education-tworzenie-dokumentacji/

Tabela komponentów w SOLIDWORKS Composer Education

Na poniższym rysunku został przedstawiony proces tworzenia Tabeli komponentów. W panelu widoków (Views) został aktywowany widok rozstrzelony (poprzez dwukrotne kliknięcie). Tak uzyskany widok został zapisany jako nowy widok. Tworzenie Tabeli komponentów rozpoczyna się od wyświetlenia paska Workshops ①, na którym należy kliknąć polecenie BOM ②. Po wydaniu polecenia wyświetlany jest panel opcji tworzenia tabeli komponentów. Po wybraniu dostępnego szablonu (Profile) oraz innych opcji, na przykład nazw wyświetlanych w tworzonej liście ③, należy kliknąć polecenie Generate BOM IDs ④. Po wydaniu polecenia Generate BOM IDs w panelu widoków tworzona jest Lista komponentów ⑤. W trakcie tworzenia tabeli komponentów można również wydać polecenie wstawienia odnośników.

W celu wyświetlenia tabeli komponentów należy na pasku Home ① (rysunek poniżej) zaznaczyć widoczność tabeli BOM ②. Automatyczne ustawienie tabeli najczęściej nie będzie użytkownikowi odpowiadać, należy wówczas zaznaczyć tabelę ③ (może być ustawiona w innym miejscu niż na rysunku poniżej). Po zaznaczeniu w panelu Properties zostaną wyświetlone opcje tabeli. Po zmianie opcji Position ④ na Free możliwe będzie przemieszczenie tabeli oraz zmiana rozmiaru poprzez przeciągnięcie uchwytów tabeli.

Jak już wspomniano, odnośniki można tworzyć w trakcie generowania tabeli komponentów. Można również dodawać kolejne odnośniki indywidualnie dla wybranych komponentów. Rysunek poniższy przedstawia przykład wstawiania odnośnika oraz efekt końcowy po wstawieniu wszystkich odnośników. Po kliknięciu w wybrany komponent prawym przyciskiem myszy dostępne jest polecenie Create Callout ①. Jeżeli zaznaczymy widoczność tabeli BOM ②, wówczas pojawi się tabela z komponentami ③, które mają przyporządkowane odnośniki. W opcjach odnośnika można wybrać sposób wyświetlania tabeli ④ oraz wyświetlania odnośnika ⑤.

Przykład opcji wyświetlania tabeli komponentów przedstawiono poniżej.

Właściwości kolumn tabeli komponentów mogą zostać zmienione w panelu BOM ① (rysunek poniżej) po kliknięciu polecenia Configure BOM Columns ②. W wyświetlonym oknie dialogowym, po zaznaczeniu nazwy kolumny, należy kliknąć polecenie Rename ③ i wpisać nową nazwę kolumny. Istnieje również możliwość dodania lub zmniejszenia liczby kolumn za pomocą przycisków ④.

Poniżej przedstawiono przykład zmiany nazw kolumn.

W tabeli BOM można wyświetlić nie tylko nazwy komponentów uzyskanych ze złożenia SOLIDWORKS. Poniżej przedstawiono przykład tworzenia tabeli BOM z opcjami Parent level: Level0 oraz Property Name: Name (Actor.Name). W wyniku zastosowania wymienionych ustawień uzyskano poniższą zawartość panelu BOM.

Przy opisanych ustawieniach tabela BOM prezentuje się jak poniżej (dodatkowo został zmieniony tytuł pierwszej kolumny).

Użytkownik programu nie jest skazany na używanie nazw importowanych z SOLIDWORKS. Po zaznaczeniu komponentu w obszarze graficznym, w panelu Properties można wprowadzić własną nazwę. Poniżej przykład zmiany nazwy (stan przed i po zmianie).

Dodawanie wymiarów w SOLIDWORKS Composer – dokumentacja techniczna

Wymiary można dodać do projektu za pomocą narzędzi umieszczonych na pasku Author ① (rysunek poniżej). W przykładzie przedstawiono zastosowanie polecenia Diameter ② oraz polecenia Distance/Angle Between 2 Planes ③. Po każdym zakończonym etapie został zapisany nowy widok. Połowa odległości 40 posłuży do definicji położenia płaszczyzny przekroju.

Inny przykład wymiarów prezentuje rysunek poniżej. W tym przypadku zastosowano polecenie Dimensions ①, którego efektem jest dodanie wymiarów gabarytowych w trzech osiach ②.

Widok przekroju

Na poniższym rysunku przedstawiony został proces tworzenia przekroju. Po wydaniu polecenia Create ① zaznaczona została ściana ②. Po wprowadzeniu wartości 20 jako odległości od zaznaczonej ściany ③ (Offset) został utworzony przekrój. Widok przekroju został zapisany ④.

Po zaznaczeniu płaszczyzny przekroju dostępne będą opcje zmiany przekroju. Przykłady zmiany widoku przekroju przedstawiono na rysunku poniżej. Wybrane opcje oznaczają:

– Opacity ① w gałęzi General – przezroczystość płaszczyzny przekroju (dokładnie „nieprzezroczystość” tzn. zmniejszenie wartości zwiększa przezroczystość),

– Front space opacity ② – przezroczystość komponentów przed płaszczyzną przekroju,

– Back space opacity ③ – przezroczystość komponentów za płaszczyzną przekroju,

– Keep actor color ④ – zaznaczenie Enabled powoduje widoczność koloru komponentu w płaszczyźnie przekroju,

– Hatch by actor ⑤ – różne kreskowanie komponentów,

– Initialize spacing ⑥ – kolejne kliknięcia przycisku Proceed powodują kolejne zmiany kreskowania, generowane przez program.

Dodatkowo na rysunku poniżej zamieszczono przykład przekroju z ukrytymi elementami przed i za płaszczyzną przekroju. Dodatkowo został zmieniony kolor ścian przekroju.

Widok szczegółów

Na wstępie do tworzenia widoku szczegółów dwa komponenty zostały ukryte za pomocą odznaczenia widoczności komponentów ① i ② w drzewie złożenia (rysunek poniżej).

Przykład tworzenia widoku szczegółów przedstawiony został na rysunku poniżej. Po wyświetleniu paska Workshops ① i kliknięciu przycisku Technical Illustration ② wyświetlany jest panel z opcjami tworzenia widoku szczegółów. Po zaznaczeniu opcji Detail View ③ pojawia się podgląd obszaru powiększanego ④. Za pomocą uchwytów należy stawić zakres powiększanego obszaru. Po kliknięciu polecenia Create ⑤ widok szczegółów został utworzony. Po zaznaczeniu widoku szczegółów w panelu Properties dostępne są opcje pozwalające na dostosowanie sposobu prezentacji widoku.

Po wstawieniu widoku dodana została etykieta (rysunek poniżej). W tym celu na pasku Author ① należy kliknąć polecenie Label ②. Po ustawieniu etykiety we właściwym położeniu można wpisać tekst ③. Właściwości etykiety (kolor, czcionka, ramka itp.) są dostępne w panelu Properties, gdy etykieta jest zaznaczona. Dodatkowo wstawione zostały dwa odnośniki oraz tabela komponentów ④. Tak uzyskany widok został zapisany ⑤.

Na rysunku poniżej przedstawiono przykład zmiany właściwości odnośników (opcje dostępne po zaznaczeniu odnośnika). W przykładzie w treści odnośnika występują nazwy komponentów.

Wstawianie oznaczeń i komentarzy

W trakcie wykonywania projektu może zaistnieć potrzeba wprowadzenia samodzielnie zdefiniowanych komentarzy i wskaźników. Poniższy przykład demonstruje wstawienie dwóch strzałek oraz komentarzy. Na pasku Author ① dostępne są polecenia w liście rozwijalnej Arrow ②. Za pomocą polecenia Circular Arrow wstawiono strzałkę kołową ③, której właściwości wyświetlone są w panelu ④. Polecenie Arrow pozwala na wstawienie strzałki ⑤, której właściwości pokazano w panelu ⑥. Lista rozwijalna Label ⑦ zawiera polecenia wstawiania kilku rodzajów etykiet.

Poniżej przedstawiono przykłady poleceń listy poleceń Arrow i listy poleceń Label.

Po wstawieniu strzałek istnieje możliwość zmiany opcji wyświetlania (po uprzednim zaznaczeniu strzałki). Można zmieniać m.in. kolor, przezroczystość, kierunek oraz rozmiar strzałki przeciągając za wyświetlone uchwyty.

Zapisywanie plików graficznych

Utworzone wcześniej widoki można zapisać do pliku graficznego z rozszerzeniami: bmp, jpg, tiff, png. Możliwy jest zapis całego okna widoku lub wybranego fragmentu. Poniższy rysunek przedstawia przykład zapisu pliku graficznego po wybraniu fragmentu widoku. W tym celu należy wyświetlić pasek narzędzi na Workshop ① i kliknąć polecenie High Resolution Image ②. Po zaznaczeniu w wyświetlonym panelu opcji Detail View ③ pojawia się okno wyboru obszaru, którego rozmiar można zmienić przeciągając uchwyty ④. W przykładzie zaznaczono opcję White background ⑤. Po kliknięciu polecenia Save As ⑥ plik graficzny zostanie utworzony. Oczywiście, bez zaznaczania opcji Detail View ③ zapisywany jest cały widok.

Podsumowanie

W omawianym przykładzie przedstawiono jedynie część możliwości programu. SOLIDWORKS Composer umożliwia tworzenie złożonych dokumentacji, szczególnie instrukcje montażu z zastosowaniem widoków rozstrzelonych, widoków szczegółów, listy komponentów itp. Program jest bardzo dobrym narzędziem do tworzenia prezentacji modelu, zwłaszcza na potrzeby marketingu.

Poniżej zamieszczono dwa rysunki, z których pierwszy stanowi zestawienie niektórych widoków wykonanych w omówionym powyżej przykładzie, a drugi prezentuje bardziej złożony projekt.