Chcą przejechać 1000km na jednym litrze paliwa – zespół studentów buduje ekologiczne bolidy

Zajmujecie się budowaniem pojazdów, których celem jest przejechanie jak największej ilości kilometrów na 1 litrze paliwa. Co studentom daje zaangażowanie się w taką inicjatywę? Jakie umiejętności rozwija?

Udział w projekcie pomaga nam wykorzystać wiedzę zdobywaną na studiach  w praktyce. Niesamowitą satysfakcję daje zaprojektowanie czegoś, wykonanie tego i zobaczenie, jak i czy to działa. Niewiele studentów ma taką możliwość – zobaczyć swoje projekty nie tylko na ekranie komputera. Oprócz umiejętności mądrego projektowania, uczymy się także pracy w grupie, odpowiedzialności, kreatywności, a także wystąpień publicznych. Uczymy się również wielu programów wspomagających pracę inżyniera, dzięki temu możemy być lepszymi pracownikami w przyszłości w porównaniu ze studentami bazującymi wyłącznie na teoretycznej wiedzy zdobywanej na studiach.

Zbudowaliście dwa prototypy pojazdów, pracujecie nad trzecim. Jesteście obecnie najlepszym zespołem w Polsce – na 1 litrze paliwa wasz bolid przejeżdża 837 km, planujecie przekroczyć granicę 1000 km/l. Jak musi być zbudowany taki ekologiczny bolid?

Przede wszystkim pojazd musi być lekki, mieć opływowy kształt, a także jak najmniejsze opory toczenia. Dodatkowo duży wpływ ma precyzyjne dawkowanie paliwa. Jednak poza samą budową pojazdu bardzo ważna jest strategia przejazdu oraz sam kierowca, którego decyzje mają wpływ na ostateczny wynik. Na zawodach każda drużyna ma do wykorzystania kilka prób polegających na pokonaniu określonej liczby okrążeń po torze ulicznym w czasie nie dłuższym od ustalonego przez organizatora zawodów. Po zakończonej próbie mierzona jest objętość zużytego paliwa i na tej podstawie obliczany jest dystans, jaki bolid pokonałby na jednym litrze paliwa. W rzeczywistości nasz bolid, ani żaden inny pojazd biorący udział w zawodach, nie przejechał dystansu jaki jest podawany w wyniku końcowym na zawodach.

Możliwości bolidów sprawdzacie podczas międzynarodowych zawodów. Jak polski zespół wypada na tle studentów z innych krajów?

Można powiedzieć, że jesteśmy w połowie stawki, ale coraz bliżej nam do najlepszych zespołów. Miejsce, które zajmujemy na zawodach w dużej mierze zależy od ilości startujących drużyn. I tak na zawodach Shell Eco-marathon w 2016 roku zajęliśmy 16 miejsce na 32 zakwalifikowane drużyny, gdzie najlepszy wynik wyniósł 2300km/l, a najgorszy 85km/l. Natomiast na zawodach EducEco w Valenciennes zajęliśmy 1 miejsce w naszej kategorii. Wynik również zależy od toru czyli ilości zakrętów oraz wzniesień, dlatego na każde zawody musimy opracowywać nową strategię i wprowadzać drobne modyfikacje w bolidzie.

Jak wygląda w waszym zespole proces budowy i ulepszania bolidów?

Działamy od końca 2012 roku i przez te lata nabraliśmy sporego doświadczenia. Pierwszy pojazd został zbudowany na podstawie pracy dyplomowej jednego ze studentów i dopiero na zawodach zobaczyliśmy, ile rzeczy można było zrobić inaczej i jak na prawdę wyglądają bolidy, bo widzieliśmy je na zdjęciach. Poza tym nasz filigranowy kierowca ledwo się w nim mieścił.

Dlatego zdecydowaliśmy się na budowę drugiego bolidu, już według projektów członków zespołu. Od początku – czyli od fazy projektowania po wykonanie – staraliśmy się robić wszystko samodzielnie. Bazowaliśmy na rozwiązaniach innych zespołów, ale wprowadziliśmy również własne, innowacyjne pomysły np. sterowanie kołami przednimi za pomocą dwóch drążków i zwrotnic, gdzie większość bolidów miało kierownicę. Eco Arrow 2 wystartował w ośmiu różnych eco-maratonach. Na każde zawody pojazd był odpowiednio modyfikowany tak, aby osiągać jeszcze lepsze wyniki. Staraliśmy się go odchudzić, zastępując metalowe elementy drukiem 3D, modyfikowaliśmy napęd, stroiliśmy silnik na hamowni, przeprowadzaliśmy testy z kierowcami w miarę możliwości.

W ubiegłym roku postanowiliśmy wykonać trzeci bolid, o wiele lżejszy niż obecny. Najdłużej projektowaliśmy kształt karoserii, aby była ona jak najbardziej opływowa. Drugim ważnym elementem było miejsce dla kierowcy w środku bolidu, a także na cały układ paliwowo- napędowy z tyłu. Poszczególne podgrupy naszego zespołu projektowały układ kierowniczy, napędowy, paliwowy wykorzystując rozwiązania z poprzedniego bolidu, a także innych drużyn bądź znów własne pomysły. Nigdy też nie kopiujemy rozwiązań innych, tylko na nich bazujemy – w końcu dobrze jest uczyć się od najlepszych. W tym momencie mamy fizyczne wykonaną karoserię nowego pojazdu, która waży 12 kg, a kolejne elementy są w trakcie finalizacji. Do końca tego roku chcemy ukończyć Eco Arrow

W jaki sposób wykorzystujecie SOLIDWORKS podczas pracy nad budową bolidów? Jakie są korzyści z korzystania z tego oprogramowania?

Nasz zespół korzysta z różnych programów dla inżynierów, jednak w projektowaniu wykorzystujemy głównie SOLIDWORKS. W nim powstała nowa karoseria Eco Arrow 3, a także większość części mechanicznych oraz układów kierowniczego czy napędowego. Oprogramowanie umożliwiło nam zaprojektowanie dokładnego kształtu bolidu i przygotowanie do dalszych symulacji wytrzymałościowych oraz aerodynamicznych. Intuicyjny interfejs pozwolił na zaoszczędzenie czasu przy projektowaniu. Osoby, które wcześniej pracowały na innych programach mogły szybko przestawić się na SOLIDWORKS.

Dziękujemy za rozmowę i do zobaczenia podczas DPS Forum 2017.

DPS Forum 2017 odbędzie się w środę, 18 października na stadionie PGE Narodowy. Więcej informacji o wydarzeniu, program konferencji i formularz rejestracyjny są dostępne pod adresem www.dpsforum.pl